De start van het project
Eind 2010 is het allemaal begonnen. Met enkel een frame en een paar kratten met oude onderdelen gevonden op marktplaats begonnen aan de restauratie van een Junak M10. Toen ik in de gelegenheid kwam om een tweede Junak te kopen hoefde ik niet te twijfelen, nu had ik onderdelen in overvloed en kon het kaf van het koren scheiden. De nu nog ontbrekende delen zijn allemaal verkregen met hulp van een bevriende pool die af en toe naar Polen ging voor familiebezoek en zo onderdelen mee kon brengen. Rechtstreeks met een poolse leverancier onderhandelen is niet makkelijk. Nu het werk kan beginnen kom je erachter welk gereedschap je hebt en erger, wat je tekort komt. Diepvries uit de schuur, draaibank(-je) erin, kolomboor, natuurlijk de heftafel en nog een aantal dingen zorgen ervoor dat je wenslijst voor de Sint de eerste jaren wel langer is dan eerder.
Tijdsduur
Het gehele project heeft zo’n anderhalf jaar gekost. Dan kun je rijden maar nog niet genieten, veel gebreken komen dan pas voor de dag en je geduld wordt op de proef gesteld. De poolse kwaliteit van onderdelen is soms verrassend, zowel positief als negatief, en kom je erachter dat een niet origineel onderdeel uitkomst bied. Het feit dat er in Nederland geen Junak club is en er maar bitter weinig zijn maakt het uitwisselen van kennis moeilijk, alle kennis die ik inmiddels heb op gedaan is door schade en schande of door het vertalen van een poolse site. Sommige dingen lijken ook niet uit ontwikkeld zoals de carterontluchting die een drama is .
Aanpassingen
Kiezen tussen origineel laten of aanpassen aan je eigen smaak is steeds een ding, ik heb gekozen voor mijn eigen smaak te hanteren maar altijd in het hoofd dat de identiteit van de motor behouden moet blijven.
De motor
Tussen 1956 en 1965 zijn er ongeveer 90.000 M10’s geproduceerd. Mijn Junak is afkomstig uit 1960 en is één van de acht Junak M10’s in Nederland: een unieke, vintage fiets.
De reparatie
en dan zit je met een frame zonder papieren en kratten vol onderdelen waarvan je niet eens weet of ze origineel zijn……. Waar ben ik aan begonnen, dit is geen bsa die iedere fanaat kent maar een oostblok motor die ik nog nooit heb zien draaien, wel een uitdaging natuurlijk.
Om te zorgen dat ik er ooit op ga rijden eerst maar eens zien dat ik de papieren erbij krijg, want ik heb niets….
Volgens het rdw kan ik een kenteken krijgen als ik kan aantonen waar de motor vandaan komt, nou da’s gemakkelijk….. Ik heb hem gekocht van iemand die hem in de schuur op zolder had liggen, zijn opa had er ooit op gereden. “ok , dat is voldoende “aldus de mevrouw van rdw.
Mooi, het moeilijkste is geregeld, nu alleen nog een keuring waaruit blijkt dat alles werkt en volgens de afgegeven typegoedkeuring is. Ja, da’s andere koek. Alle poolse sites nageplozen en allen info opgezocht, gelukkig is er best nog veel info. Ik kan zelfs het framenummer koppelen aan een bouwjaar.
De opbouw
Als je iets onbekend opbouwt voor de eerste keer kom je nog wel eens voor een verassing te staan, ga maar na als je voor het eerst een zelf uitgedacht lego kasteel wil bouwen, muren op de verkeerde plekken, ramen op verschillende hoogten en wat nog meer.
Met de Junak ging het ook wel een beetje zo, komt ook omdat ik niet opbouw zoals ze geleverd zijn aan de klanten. De spatborden zijn gezaagd uit de originele spatborden, houdt in dat de bevestiging weg is en aangepast moest worden, later blijkt dat door trillingen die heel normaal zijn voor een ééncylinder motorfiets de bevestigingen behoorlijk op hun donder krijgen en elke versteviging welkom is.
De originele spatbordenbenen zijn gemaakt van massief staal 8 mm en wegen al gauw een pond per stuk. Ik heb ze vervangen door rvs buisjes van 6mm en dat is niet alleen lichter maar lijkt ook wel iets anders.
Aan de achterkant zit nu geen ondersteuning meer voor het spatbord en daardoor was ik bij de eerste proefrit al meteen het nummerbord kwijt door de trillingen.
De ombouw van de koplamp heb ik ook weggelaten en aangepast naar de voorganger van de m10 namelijk de m07. Onderdelen daarvoor zijn eigenlijk niet meer te krijgen en heb ze daarom zelf gemaakt, zo leer je dat je niet gebonden bent aan wat er is maar aan wat je wilt, alles is te maken al kost het hier en daar veel inspanningen en soms ben je duur uit.
Het zadeldek
Ik heb alles zelf gedaan behalve het zadeldek naaien, het budyzadel is aan de voorkant verbreed aan beide kanten met zo’n 4 cm om een andere uitstraling te krijgen, daardoor was het zadeldek niet te kopiëren hetgeen weer de mogelijkheid geeft om ook de vorm van de schuimvulling en het comfort naar wens aan te passen.
Een mooi passend zadeldek is wel belangrijk en deze klus heb ik maar uitbesteed aan de vakmensen die een prima stukje werk hebben geleverd.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
HET EINDRESULTAAT
Na anderhalf jaar schuren, uitdeuken en opknappen van originele onderdelen, was daar dat het resultaat: de Junak M10 van Ronald Michels. Met trots wordt de motor regelmatig meegenomen naar ritjes met de plaatselijke motorclub: de HAMOVE. Echter is een hobby nooit klaar dus de Junak van mij is elk jaar anders omdat ik denk dat het beter of mooier kan, soms heb ik het mis en moet ik weer terug naar het origineel. Vaak word er lacherig over een oostblok motor gedaan maar ik krijg ook heel vaak complimenten over de uitvoering die ik gemaakt heb, maar dat kan alleen als de basis het toelaat. Ik heb plezier van het resultaat en daar gaat het mij om.